قدم اول برای ارائه Graphic توسط زیر ساخت مجازی، ارائه VDI (Virtual Desktop Infrastructure) می باشد. زمانی که VDI یا Desktop Virtualization را ارائه می دهیم، در اصل ویندوز یا سیستم عامل کاربران را بر روی سخت افزار سروری ارائه می دهیم که این امر باعث می شود نه تنها سرعت کابران دو چندان شود، بلکه باعث می شود بتوانند از قابلیتهایی که در Server Virtualization داشتیم نیز استفاده کنند. اما زمانی که صحبت از ارائه Graphic می‌کنیم، مطلب آنقدرها هم ساده نیست.

مدل ارائهGraphic در مجازی سازی دسکتاپ

به صورت کلی در پیاده سازی بسترهای مجازی سازی دسکتاپ (VDI) سه مدل ارائه Graphic داریم: 

1- vSGA (Virtual Shared Graphic Accelerator)

2- vDGA (Virtual Direct Graphic Accelerator)

3- vGPU (Virtual Graphic Processing Unit)

 Editorهای حرفه‌ای Video Production به خصوص کسانی که کار Video Editing انجام می‌دهند، از Softwareه‌های مختلفی استفاده می‌کنند که یکی از آنها Adobe Premiere است. برنامه Adobe Premiere محیط نسبتاً پیچیده و حرفه‌ای دارد و کار کردن با آن شاید برای کاربران آماتور چندان آسان به نظر نرسد. علاوه بر این، استفاده از این نرم افزار Video Editing به یک سیستم قوی نیاز دارد که CPU و RAM آن بتواند از عهده پردازش داده‌های گرافیکی و اطلاعات Video حجیمی که در یک فایل Video وجود دارد، برآید. 

به حذف ‌کردن رنگی مشخص، که غالباً به رنگ Green (Green Screen) مشهور است، Chroma Key Technique می گویند. این تکنیک از حقه های سینمایی می باشد که اوایل شروع استودیوهای فیلمسازی اولین ‌بار توسط George Albert Smith در سال‌ 1898 مورد استفاده قرار گرفت.

 

تکنولوژی Virtualization بسیاری از مشکلات مدیران شبکه سازمان را در Datacenterها برطرف کرد. با ورود Server Virtualization  به Datacenterها هزینه های راه اندازی سرویسها و Serverهای جدید بسیار کاهش یافت. زمان مورد نیاز جهت راه اندازی Serverها برای پیاده سازی سرویسهای جدید بسیار کاهش یافت و از چند روز به یک روز کاهش یافت. از طرف دیگر مدیریت زیرساختهای Virtualization شده، بسیار ساده تر شد و پیچیدگیهای گذشته را نداشت. در این شرایط که مدیران شبکه سازمان با امکانات و ویژگیهای Server Virtualization آشنا شدند به مرور از دیگر انواع Virtualization چون مجازی سازی شبکه و Virtualization Storage در Datacenterها استفاده کرده و Datacenterهای مبتنی بر نرم افزار را بوجود آوردند. با روی کار آمدن Datacenterهای مبتنی بر نرم افزار وابستگی به سخت افزار از بین رفت و انعطاف پذیری Datacenterها به طور چشم گیری افزایش یافت. زمان مورد نیاز برای راه اندازی یک Server که سرویسهای جدید در آن پیاده سازی می شد از یک روز به چند دقیقه کاهش یافت. هزینه های ثانویه به طور چشم گیری از زیرساختهای Virtualization شده بسیار کمتر بوده است. از طرف دیگر مدیریت Datacenterهای مبتنی بر نرم افزار به طور کامل متمرکز شده است.