در پیچ و خم شریان‌های پنهان: آسیب‌شناسی شغل مدیر شبکه

در کالبد تپنده هر سازمان، شریان‌هایی نامرئی اما حیاتی جریان دارند که داده‌ها را به حرکت درمی‌آورند، اطلاعات را به اشتراک می‌گذارند و ارتباطات را ممکن می‌سازند؛ این‌ها همان شبکه‌های کامپیوتری هستند و در قلب این پیچیدگی، مدیر شبکه ایستاده است؛ معماری که با دستان خود، پایداری و امنیت این رگ‌های حیاتی را تضمین می‌کند. اما در پس این نقش بنیادین و غالباً نادیده گرفته شده، مجموعه‌ای از چالش‌ها و مخاطرات نهفته است که از دیدگاه آسیب‌شناسی شغلی، اجتماعی و حتی پزشکی قابل تأمل‌اند. در اینجا به واکاوی این لایه‌های پنهان می‌پردازیم تا تصویر کامل‌تری از این حرفه ارزشمند ارائه دهیم.

(Power over Ethernet) PoE تکنولوژی است که امکان انتقال برق را روی کابلهای شبکه امکان پذیر می سازد. به عنوان مثال دوربینهای تحت شبکه (IP Camera) در هنگام نصب به دو اتصال نیازمند هستند. اولا یک اتصال شبکه، برای انتقال داده تصاویر به منظور ضبط ویدئو و ابزارهای نمایش و دوما یک اتصال برق، برای تامین قدرت الکتریکی که دوربین نیاز دارد. حال اگر دوربین با استاندارهای PoE سازگار باشد، فقط نیازمند به اتصال شبکه می باشد، زیرا برق خود را از کابل شبکه دریافت می کند.

یک مهندس و یا تکنسین نگهداری و تعمیرات باید با این شاخص، نحوه محاسبه و به کار بردن آن آشنا باشد تا از هزینه های سنگین و خرابیهای ناگهانی جلوگیری کند.

1- شاخص MTBF 

شاخص MTBF مخفف عبارت Mean Time Between Failures به معنی میانگین زمان بین خرابیها می باشد. به عبارت ساده تر، این شاخص زمان قابل پیش بینی که از خرابی قبلی تا خرابی بعدی یک سیستم مکانیکی یا الکتریکی در عملکرد نرمال آن می گذرد را اندازه گیری می کند. در واقع شاخص MTBF به شما کمک می کند تا بتوانید پیش بینی کنید که سیستم شما چه مدت کار می کند و تا خرابی بعدی چه قدر زمان باقی مانده است. اینکه بدانیم در چه زمانی ممکن است شکست یا خرابی رخ دهد، بخش اساسی MTBF است. این شاخص مربوط به حوزه تعمیر و نگهداری قطعات و سیستمها بوده و یک معیار مهم برای اندازه گیری عملکرد، ایمنی و طراحی تجهیزات می باشد. MTBF در سیستمهایی کاربرد دارد که قابل تعمیر باشند و منظور از خرابی در تعریف این پارامتر، خرابیهایی است که باعث توقف کامل و از کار افتادن سیستم می شود و آن را ملزوم به تعمیر شدن می کند.

مدیران شبکه‌هایی که از Remote Desktop ویندوز برای اتصال به ایستگاههای کاری از خارج مجموعه استفاده می‌‌کنند، در معرض حملات Ransomwareها هستند. به تازگی نمونه‌هایی از Ransomwareها کشف شده‌‌اند که از طریق ضعف امنیتی Remote Desktop ویندوز اقدام به ورود به سیستم و کدگذاری فایلها می‌کنند و پس از آن مبالغ هنگفتی را برای بازگرداندن اطلاعات طلب می‌کنند.

چگونگی عملکرد این Ransomwareها بدین صورت است که ابتدا باج‌گیران از طریق نرم‌افزارهای خودکار اقدام به Scan درگاه‌‌های باز روی آدرس‌های IP اینترنتی کرده و در صورتی که پورت Remote Desktop روی آنها باز باشد، اقدام به حدس زدن رمزهای عبور مختلف نموده و شانس خود را برای ورود به سیستم محک می‌زنند. در صورتی که Firewall با قابلیت تشخیص اینگونه حملات روی لبه شبکه فعال نباشد و همچنین مقرراتی برای جلوگیری از ورود Passwordهای اشتباه به دفعات متعدد موجود نباشد، ممکن است بعد از گذشت فاصله زمانی کمی، نرم‌افزارهای باجگیر می توانند رمز عبور صحیح را حدس زده و دسترسی ورود به سیستم را دریافت کنند.