مجازی سازی سخت افزار
مجازی سازی سخت افزار یا Hardware Virtualization به روشی گفته می شود که در آن مدارهای مربوط به پردازنده و حافظه اصلی سیستم به گونه ای طراحی و تولید می شوند که بتوانند دو یا بیشتر از دو عدد سیستم عامل را در لحظه بر روی خود نصب کنند. در بیشتر اوقات اینگونه کامپیوترها سرورهایی هستند که در سازمانها مورد استفاده قرار می گیرند. شما تاکنون هر چیزی که در خصوص مجازی سازی شنیده اید در خصوص نرم افزارهای Third Party یا جانبی بوده است که بر روی سخت افزار نصب می شدند و فرآیند مجازی سازی را انجام می دادند، زمانیکه صحبت از Hardware Virtualization می شود نرم افزار مدیریت ماشینهای مجازی یا Virtual Machine Managerها به عنوان یک چیپ یا مدار منطقی بر روی سخت افزارهایی که سرور دارد Embed یا الحاق می شود و به عنوان یک قطعه سخت افزاری فرآیند مجازی سازی را مدیریت می کند.
ما به نرم افزار مجازی سازی به اصطلاح فنی Hypervisor می گوئیم در اینجا نیز ما یک Hypervisor سخت افزاری داریم. وظیفه یک Hypervisor مدیریت کردن و کنترل کردن منابع CPU و RAM و تمامی منابع موجود در Firmware سخت افزارهای مختلف سیستم است. سخت افزار Hypervisor به نوعی یک پلیس راهنمایی و رانندگی به حساب می آیند که به سیستم عاملهای مختلفی که بر روی سخت افزار نصب شده اند این اجازه را می دهد که از منابع بدون به وجود آمدن مشکل و تداخل استفاده کنند و برخورد و تداخلی در این میان پیش نیاید. هر سیستم عامل اینگونه به نظر می رسد که از سیستم بصورت اختصاصی استفاده می کند، یعنی منابع سخت افزاری مثل RAM و CPU و منابع Firmware سیستم بدون اینکه متوجه باشد بصورت اشتراکی است در اختیار سیستم عاملها قرار می گیرد، در واقع همه این منابع را Hypervisor مدیریت می کند.
فنآوری مجازی سازی سخت افزار در حال ایجاد تحولی شگرف در دنیای سخت افزارها است و بعید نیست برای خودش انقلابی در تولید سخت افزار و پادشاهی جدیدی در حوزه تکنولوژیهای مجازی سازی ایجاد کند به ویژه در حوزه سرورها، تصور کنید که دیگر نیازی به استفاده از نرم افزارهای مجازی ساز برای استفاده بهینه از سخت افزارها نداشته باشید و سخت افزارها خودشان این قابلیت را به شما بدهند که بتوانید چندین سیستم عامل همزمان را بر روی آنها نصب کنید.
مبحث مجازی سازی سخت افزاری بحث جدیدی نیست اما امروزه خیلی خیلی با توجه به گسترش تکنولوژیهای سخت افزاری بر سر زبانها افتاده است. اگر جایی واژه Hardware Assisted Virtualization را نیز شنیدید منظور همین مجازی سازی سخت افزاری است که معماری است که در آن سخت افزار اجازه ایزوله کردن چندین سیستم عامل درون خودش را می دهد. اولین بار در دنیا شرکت IBM مفهوم مجازی سازی سخت افزاری را مطرح کرد و اولین ماشین مجازی دنیا نیز به شکل Hardware Assisted Virtualization معرفی شد که در سال 1972 اولین بار چنین کاری انجام شد. در سال 2005 و 2006 شرکتهای AMD و Intel بر روی پردازنده های خودشان قابلیتهایی را پیاده سازی کردند که بصورت ویژه بتواند از مجازی سازی پشتیبانی کند. شرکت Sun Microsystems که امروزه آنها را به عنوان شرکت Oracle هم می شناسیم یک قابلیت اینچنینی به سری پردازنده های Ultra SPARC سری T در سال 2005 اضافه کرد.