مجازی سازی یک نمونه عالی از تکنولوژیهای متعددی است که برای بهبود بهره وری در دیتاسنترها مورد استفاده قرار می گیرند. پس از آغاز موج مجازی سازی در ذخیره سازی و محاسبات، اکنون توجه ها به سمت مجازی سازی شبکه جلب شده اند. مجازی سازی عملکرد شبکه (NFV) سرویسهای شبکه ای مرسوم را در نرم افزارهایی که بر روی دستگاه های سخت افزاری قابل اجراء هستند قرار می دهد. مجازی سازی شبکه به شدت این پتانسیل را دارد تا هزینه ها را بصورت رادیکالی کاهش دهد و زیر ساخت های فنآوری اطلاعات را انعطاف پذیرتر، مقیاس پذیرتر و مقرون به صرفه تر کند.

مجازی سازی شبکه

با این حال مجازی سازی شبکه یا Network Function Virtualization شبکه ها را بیش از پیش پیچیده تر می کند و نقاط کور جدیدی به شبکه اضافه می کند که باعث می شود تحت نظر گرفتن شبکه چالش برانگیز شود. در شبکه های عادی از روشهایی مانند انتخاب سیم، جمع آوری اطلاعات شبکه های بیسیم یا SPAN برای تحت نظر گرفتن شبکه استفاده می شود که این روشها اطلاعات شبکه را به وضوح به نمایش در می آورند و به اصطلاح عملکرد شبکه را مانیتورینگ می کنند اما مجازی سازی این روشها را تحت تاثیر قرار می دهد. بیائید به برخی از نقاط کور جدیدی که پس از مجازی سازی در شبکه ایجاد می شود بنگریم: در اولین نگاه متوجه می شویم که به علت عدم وجود Deviceهای فیزیکی شبکه سیمی وجود ندارد که آن را انتخاب کنیم تا اطلاعات را در اختیار ما بگذارد. در شبکه مجازی، توابع شبکه مجازی بر روی سرور محاسبه و اجراء می شوند و این کار دیگر در گره های شبکه فیزیکی مانند روترها، سوئیچها یا فایروالها انجام نمی شود. در شبکه های مجازی، شبکه تنها برای برخی از توابع خاص قابلیت نمایش و پاسخگویی دارد و این یعنی شما نمی توانید روند اجراء توابع و عملکرد آنها را بصورت کامل زیر نظر بگیرید؛ این موضوع هنگام رخ دادن مشکلات جدی می تواند به ایجاد مشاجره در تیمهای IT منجر شود، زیرا که شناسایی مشکل و منبع آن در شبکه مجازی بسیار سخت است.

انتقال اطلاعات از یک شبکه مجازی به یک شبکه فیزیکی باعث افزایش مقدار ترافیک مصرفی می گردد و پهنای باند شبکه را که گرانقیمت است هدر می دهد و همچنین باعث تاخیر در ارسال می شود. برخی از سازمانها از این امر چشم پوشی می کنند و این موجب بالا رفتن ریسک در تجارت می گردد.

علاوه بر اینها، مجازی سازی می تواند مشکلاتی در مقیاس عظیم ایجاد کند. به عنوان مثال، در صورت درخواست یک سرویس در بانکداری آنلاین یا برقراری تماس تلفنی زنجیره ای از توابع و دستورات شروع به اجراء می کنند و هر یک از این توابع می تواند در ماشینهای فیزیکی مختلفی انجام شود، حال اگر این توابع مجازی سازی شوند و مشکلی در روند اجراء یکی از آنها رخ دهد عیب یابی و تعمیر بسیار سخت تر می گردد و عملا شرکت را متحمل هزینه های زیادی می کنند.